CoderMan

yükselti
a. 1. Tümsek. 2. coğ. Bir noktanın deniz yüzeyinden olan yüksekliği, yükseklik, rakım, irtifa: Ankara'nın yükseltisi 850 metredir.

Güncel Türkçe Sözlük
yükselti İng. altitude
Karalar üzerinde herhangi bir nokta ile deniz yüzü arasındaki düşey uzaklık.

BSTS / Coğrafya Terimleri Sözlüğü 1980
yükselti İng. rostrum, practical, prac
Sahne üzerinde değişik düzey elde etmek için çeşitli yükseklikte yapılan düzey.

BSTS / Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü 1983
yükselti İng. action
Telli çalgılarda, normalden yüksekliği çalım zorluğuna, normalden alçaklığı ise ses kalitesinde azalmaya neden olan, tel ve klavye arası mesafe.

BSTS / Gitar Terimleri Sözlüğü
yükselti İng. bench mark
1. Bir yerin, başlangıç olarak alınan yatay düzlemden yüksekliği ve bu yüksekliği gösteren sayı. 2. Yapı tasarçizimlerinde boyutları göstermek için ölçü çizgileri üzerine yazılan sayı, ölçü sayısı.

BSTS / Kentbilim Terimleri Sözlüğü 1980
yükselti İng. altitude
Bir uzambiçimin belirli bir anlam taşıyan öğelerinden biri. Örnek. Tepenin tabana uzaklığı, iki kıyının birbirine uzaklığı, iki tabanın birbirine uzaklığı.

BSTS / Matematik Terimleri Sözlüğü 1983
yükselti Osm. râkım
(kit) (matematik)

BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
yükselti Osm. irtifâ'
(coğrafya)

BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
yükselti
bk. yükseklik.