Sindy

Aşık Ummani (1933-1984) Halk Ozanlarımız.

Aşık Ummani (1933-1984 Türk halk ozanı. Posof’un Sarıçiçek(Hertuz) köyünde doğdu. Asıl adı Kurşun Saraç'tır. İlkokulu doğduğu yerin yakınındaki Kayınlı(Şulgavur) köyünde okudu.
Aşıklık geleneği ve şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Ancak 15 yaşlarında bir kışelma soydurarak kendisine yedirdiler. Bu rüyadan sonra şiir söylemeye başladı. Bu dönemden itibaren köylerine gelip giden aşıklar aracılığıyla da kendini geliştirip bağlama çalmayı öğrendi ve kısa sürede yörede adını duyurdu.

Özellikle kendi yöresi başta olmak üzere, Ardahan, Artvin, Kars çevresinde uzun yıllar dolaşarak dönemin birçok bilinen aşığıyla karşılaştı.
1960 yılında önce Selim’e yerleşti. Yaklaşık 14 yıl burada yaşadıktan sonra 1974 yılında Bursa'nın Kestel ilçesi Burhaniye köyüne göçtü.
Uzun yıllar Konya Aşıklar Bayramı'na da katılan Aşık Ummani hem burada hem de değişik yarışmalarda birçok ödül aldı. 1984'te Adapazarı'nda Aşık Deryami ile yaptığı bir karşılaşma sırasında öldü ve Burhaniye köyünde toprağa verildi.


Gözlerin

Fikir aynasında bir güzel gördüm,
Yakar iflah etmez beni gözlerin.
Huri melek midir soyunu sordum,
Uğruna yandırır canı gözlerin.

Bu nağmeyi verdiğimden bu yana,
Güllerini derdiğimden bu yana,
Yar yüzünü gördüğümden bu yana,
Süzer damarımdan kanı gözlerin.

Bulunmaz derdime çare yandırır,
Bir günümü yüz bin zara yandırır,
Ölünceye kadar nara yandırır,
Görebilsem değil fani gözlerin.

Yar hasretin ciğerimi dağlıyor,
Gözüm yar gözüne gönül bağlıyor,
Aşığımdır ÜMMANİ CAN ağlıyor,
Görebilir miyim sonu gözlern.

Aşık Ümmani

___________________


Edebiyatta

Hayatta cihanı gezdim dolaştım,
Lütf-i ihsan buldum edebiyatta.
Uykudan gözümü açtıkça açtım,
Lâl-i mercan buldum edebiyatta.

Devrettim gündüzü gecelerimden,
İzahat eyledim hecelerimden,
Profesör doktor hocalarımdan,
Kâmil insan buldum edebiyatta.

ÜMMANİ CAN der ki dolaştım biraz,
Gamsız idim gama ulaştım biraz,
Münevverleri var konuştum biraz,
İlim irfan buldum edebiyatta.

Aşık Ümmani

___________________

Demiş

Bu gün sevdiğimden bir nağme aldım,
Gözyaşıyla selam yazarım demiş.
Yeniden gönlümü efkâra saldım,
Dem be dem bağrımı ezerim demiş.

Niçin terk eyledin peşimi benim,
Bıraktın sevdaya başımı benim,
Hasiret gözümden yaşımı benim,
Akıtır gün be gün süzerim demiş.

Sarardı çiçeğin güllerin senin,
Daha ulaşamaz ellerin senin,
Nice yıl bekledim yolların senin,
Ah u figan ile gezerim demiş.

Hele benden sonra yaşarsa eğer,
Dağların ardına aşarsa eğer,
ÜMMANİ buraya düşerse eğer,
Ziyaret eylesin mezarım demiş.

Aşık Ümmani