Keşiş
 

Hristiyanlık'ta evlenmemiş manastırda yaşayan rahip. Keşiş sözcüğünün kökü Arapça ve Farsça'ya dayanır.
Keşişler Hristiyanlığı içlerinde en yoğun şekliyle yaşamaya gayret eden bunun için inzivaya çekilip günlerce düşüncelere dalan manastırda yaşayıp hayatını Hristiyanlığa göre şekillendiren kişilerdir. Eski dilde manastırlara "keşişhane" denirdi.

"Keşiş hayatı sürmek" deyimi Türkçe'de herşeyden elini ayağını çekip yalnız başına yaşamak anlamında kullanılır.