Sindy

Aquinas, manevî hayatın maddî hayata benzediğini düşünmekte ve sakramentleri içinde yaşadığımız maddî hayatın evrelerine karşılık gelecek şekilde açıklamaya çalışmaktadır.
Maddî hayatımızdaki doğumun karşılığı manevî doğum olan vaftiz, maddî hayattaki gelişimin karşılığı ruhsal gelişimi ifade eden güçlendirme ve maddî hayatımızı devam ettirmemizi sağlayan yeme-içmenin karşılığı da manevî yaşamın idamesini sağlayan ekmek-şarap âyinidir.

Bedenin maddî besinleri arasında ekmek ve şarap yer aldığı için, evharistiya sakramentinin maddesi olarak gıdayı temsil eden ekmek ve şarap kullanılmaktadır.

Mesih"in çarmıhta insanlar için kendini feda etmesi bir tür "kurban"� olduğu için, onun çarmıhta çektiği sıkıntıları anmak için yapılan ekmek-şarap âyininin bir adı da "kurban"�dır.

Ayrıca Hıristiyanların bir araya gelmelerine vesile olduğu için bu âyin "komünyon"� olarak da adlandırılmaktadır. Son olarak, gelecekte Tanrı"nın lütfünün gerçekleşeceğini ve sonsuza kadar süreceğini önceden haber verdiği için, ekmek-şarap âyininin evharistiya (güzel lütuf) seklinde isimlendirildiği de olmaktadır.

İnsan kılığına bürünmüş olan Tanrı Sözü, insanla, vaftiz aracılığıyla yeniden doğum olarak; evharistiya ile ruhsal bir gıda olarak birleşmektedir. Vaftizde Tanrı Sözü"nün gücü; evharistiya sakramentinde ise Tanrı Sözü"nün tözü (cevher) insana sunulmaktadır.

İsa Mesih"in çarmıha gerilip ölmesiyle birlikte kanı bedeninden ayrılmıştır. Evharistiya sakramentinde ekmek İsa Mesih"in kansız bedenini, şarap ise kanını temsil eder.

Bu durum Yeni Ahit"te İsa Mesih"in söylediği "Bedenim gerçek yiyecek, kanım gerçek içecektir. Bedenimi yiyip kanımı içen bende yasar, ben de onda"� cümleleriyle ifade edilmektedir.

Hıristiyan mezhepleri arasında bu sakramentin maddesi olarak kullanılan ekmeğin mahiyeti ve ekmek ile şarabın, İsa Mesih"in eti ve kanına dönüşmesi noktasında bazı görüş farklılıkları ortaya çıkmıştır.

İlk tartışma ekmeğe maya katılıp katılmayacağına ilişkindir. Ekmek İsa Mesih"in bedenini temsil etmektedir ve ekmeğe maya katılıp katılmaması değişik mezheplerin İsa Mesih"in bedeniyle ilgili görüşlerini yansıtmaktadır.

Söz gelimi, İsa Mesih"in babasız dünyaya gelmesine vurgu yapan Roma Katolik Kilisesi, babası olmadığı için İsa Mesih"in bedeninin, mayasız bir ekmeğe benzediğini düşünür ve bu sakramentte ekmeğe maya katmaz.

Ortodoks Kiliseler ise mayanın unla birleşmesi gibi, Tanrı Kelâmı"nın da İsa Mesih"in bedenine büründüğünü açıklayarak bu sakramentte mayalı ekmek kullanmaktadırlar. Katolik Kilisesi"ne göre evharistiyada mayalı ekmek, Ortodoks Kiliseleri"ne göre ise mayasız ekmek kullanmak günahtır.

Roma Katolik Kilisesi"ne bağlı bir Hıristiyan olarak Aquinas evharistiyada mayasız ekmek kullanılmasını doğru bulmakta ve görüşünü desteklemek için Kutsal Kitap cümlelerine müracaat etmektedir. Yeni Ahit"te açıklandığına göre, İsa Mesih"in havarilere ekmeği uzatıp "Bu benim bedenimdir"�, arkasından da şarabı uzatıp "Bu benim kanımdır"� dediği gece, Yahudilerin mayasız ekmek bayramı olarak kutladıkları fısıh bayramının ilk günüdür.

Dolayısıyla, o gece İsa Mesih"in mayasız ekmek kullanmış olması gerekir.