| 
				 yükseklik 
 
			
			yükseklik, -ği    a. 1. Yüksek olma durumu: Alçak gönüllü olmak yine yüksekliği artırır. -N. F. Kısakürek. 2. coğ. Yükselti. 3. mat. Geometrik biçimlerde, tabandan tepeye olan uzaklık. 4. gök b. Bir yıldızdan gelen ışın ile ufuk düzlemi arasındaki açı.
 
 Güncel Türkçe Sözlük
 yükseklik   Fr. Altitude
 BSTS / Tıp Terimleri Kılavuzu
 yükseklik   Fr. Hauteur
 BSTS / Tıp Terimleri Kılavuzu
 yükseklik   İng. height
 BSTS / Bilgisayar Terimleri Karşılıklar Kılavuzu
 yükseklik   Fr. hauteur
 Sesin perdesi. Bak. Tonlama.
 
 BSTS / Dilbilim Terimleri Sözlüğü 1949
 yükseklik   İng. altitude , elevation
 Bir yıldızın, bir gökcisminin gözerimi düzleminden yukarı doğru açısal uzaklığı; deniz yüzeyinden ya da herhangi bir düzlemden yukarı doğru uzaklık.
 
 BSTS / Gökbilim Terimleri Sözlüğü 1969
 yükseklik   İng. height
 1. Üçgende bir köşeden karşı kıyıya indirilen dikme. 2. Koşutkıyılada taban sayılan kıyı ile ona koşut olan kıyı arasındaki dikme. 3. Yamukta iki koşut taban arasındaki dikme. 4. Biçme ya da yuvakta koşut tabanlar arasındaki uzaklık. 5. Çatma ya da konide tepeden taban düzlemine indirilen dikme. 6. Kesik çatmada ya da kesik konide koşut iki taban arasındaki uzaklık.
 
 BSTS / Matematik Terimleri Sözlüğü 1983
 yükseklik   İng. altitude
 Geometrik bir şeklin tepesinden tabanına veya tabanın uzanımına indirilen dikmenin uzunluğu. Prizma veya silindir gibi cisimlerde üst ve alt tabanlar arasındaki uzaklık.
 
 BSTS / Matematik Terimleri Sözlüğü 2000
 yükseklik   İng. altitude
 BSTS / Madencilik Terimleri Kılavuzu 1979
 yükseklik   Osm. irtifa'
 (coğrafya, matematik)
 
 BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
 yükseklik   Osm. irtifâ'
 (yükselti) (astronomi)
 
 BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
 yükseklik   İng. height (of image), vertical size, image height, picture height, frame height
 TV. Almaçtaki resmin düşey uzunluğu.
 
 BSTS / Sinema ve Televizyon Terimleri Sözlüğü 1981
 yükseklik   Alm. Höhe
 Kalın sesleri ince seslerden ayıran fizyolojik nitelik.
 
 BSTS / Tiyatro Terimleri Sözlüğü 1966
 yükseklik   İng. height
 Bir dağılımın verdiği eğrinin tepe noktasından tabanına indirilen dikmenin uzunluğu.
 
 BSTS / Yöntembilim Terimleri Sözlüğü 1981
 yükseklik
 Ulüvvi cenap.
 |