yün
yüñ
Yün.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
yüñ
Tüy, kuş tüyü.
Tarama Sözlüğü 1972
yün
a. 1. Koyun tüyü: Bu şiltenin yünü az gelmiş. 2. sf. Bu tüyden yapılmış: “Sırtımdaki kırmızı yün hırkam devamlı su çekiyordu.” -A. Kutlu.
Güncel Türkçe Sözlük
yün
Yün.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
yün Fr. laine
yapağı (tarım)
BSTS / Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu 1963
yün Osm. yapağı
bk. yapağı.
BSTS / Tarım Terimleri 1949
yün İng. wool
Koyunun vücudunu örten fibröz (lifli) yapı.
BSTS / Veteriner Hekimliği Terimleri Sözlüğü
Konu CoderMan tarafından (07-11-2017 Saat 01:26 AM ) değiştirilmiştir.
|