SemaNur

Cömert olmayan insanlar çogunlukla cimri addedilir. Aslında bu yakıstırma, imkanları oldugu halde, muhtaç kisilere bagış yapmayı reddedenler için dogru sayılabilir. Ancak parasal olmayan konularda insanların yardımcı olmayı reddetmeleri, cimrilikten ziyade tembellikle ilgilidir.

Örnek olarak: Dolaplarınızı düzenlerken kendinizin ve ailenizin giymedigi giysileri toparladıgınızda onları ne yaparsınız ? Hemen telefona sarılarak daha iyice durumda olan esyaların yoksul kisilere giysi dagıtan bir kurulus tarafından alınmasını mı saglarsınız ? Arkadas veya tanıdıklarınız arasında birilerinin giysilere ihtiyacı olup olmadıgını mı arastırırsınız ? (Örnegin: Küçük çocukları olan çiftler birkaç sene boyunca büyük meblaglar tutan giysi degis tokusunda bulunabilirler.) Belki de bütün giysileri büyük plastik torbalara doldurarak çöpe mi atarsınız ?

Tembellik yüzünden baskalarından esyalarımızı esirgemek, sadece bencillik belirtisidir. Hepimiz, zaman zaman bu tip davranıslar sergileyebiliriz. Ancak daha sonra, konu hakkında biraz daha düsündügümüzde, hatalı davrandıgımızı anlarız.

Rav Aharon Lichtenstein insanların baskalarıyla ilgili düsüncesiz davranmaları konusunda farklı bir örnek verir : Bir tiyatro veya konsere bileti oludugu halde bu gösterilere katılamayan kisiler çogunlukla bunları verecek bir arkadas bulmaya çalısmadan bu biletleri atabilirler.

Baskalarına iyilik yapmak, çogu zaman, biraz düsünce ve biraz çaba gerektirebilir. Ancak, zamanımızı degerli kılmanın bundan daha iyi bir yöntemi olabilir mi ?


alıntı